Peugeot 106 Rallye 1.6 ενιαίου
Ομοιογενές και ευχάριστο
Το 106 Rallye διαθέτει πλέον κινητήρα 1.600 κ.εκ. στην έκδοση δρόμου, και η
αναβάθμιση φυσικά ακολουθεί και στην αγωνιστική έκδοση.
Τα 1300άρια 106 του Ενιαίου αντικαταστάθηκαν με το καινούριο μοντέλο για τη
φετινή χρονιά, ενώ ξαφνικά αποκτήσαμε και πίστα!
Έτσι, βρίσκουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ταυτόχρονα ένα καινούριο
αυτοκίνητο και μια καινούρια πίστα και μάλιστα σε πραγματικές συνθήκες
αγώνα.
Κείμενο: Κώστας Λακαφώσης
Διαφάνειες: Θάνος Ηλιόπουλος
Τη συμπάθειά μας στο 106 στην έκδοση δρόμου δεν την έχουμε κρύψει και η
ευκαιρία της γνωριμίας με την αγωνιστική έκδοση αναμενόταν με πολύ
ενδιαφέρον, αφού μάλιστα συνδυαζόταν και με τον πρώτο αγώνα στο
Αυτοκινητοδρόμιο Μεγάρων (στο οποίο αναφερθήκαμε και στο προηγούμενο
τεύχος).
Για να ξεκινήσουμε απευθείας από το συμπέρασμα, μας έκανε εξαιρετικά καλή
εντύπωση, όχι τόσο η ικανότητα του αυτοκινήτου, όσο η ομοιογένεια και η
ευχρηστία του, όπως τη γνωρίσαμε οδηγώντας το «δημοσιογραφικό» 106, που
ευγενικά μας παραχώρησε η Λάιον και μάλιστα στην «πρώτη» σε πραγματική
πίστα στην Ελλάδα.
Πρόκειται για ένα πολύ φιλικό και ευχάριστο αυτοκίνητο, με εύκολη και
προοδευτική οδική συμπεριφορά, το οποίο διαθέτει όλα τα καλά σημεία ενός
αγωνιστικού (αυξημένα περιθώρια πρόσφυσης, ουδέτερη οδική συμπεριφορά,
γραμμικά και ανθεκτικά φρένα, πολύ καλή θέση οδήγησης) χωρίς να
επιβαρύνεται από τα συνηθισμένα αρνητικά (κουραστική ανάρτηση και θόρυβος,
βαρύ και δύσχρηστο τιμόνι, «απότομη» συμπεριφορά στα όρια, κ.λπ.) Στη
συνολικά θετική εικόνα συμβάλλει και η ισχύς του κινητήρα, η οποία είναι
«όση χρειάζεται» για να κινείται κανείς με τις σωστές γραμμές και χωρίς
πολλά χρονοβόρα γλιστρήματα. Το αυτοκίνητο είναι πολύ καλή σχολή οδήγησης,
που επιβραβεύει την ακρίβεια των χειρισμών και τη σωστή επιλογή ρυθμού και
γραμμών, ενώ τιμωρεί με αυστηρότητα (στους χρόνους) κάθε απότομη κίνηση του
τιμονιού ή κάθε άτσαλο φρενάρισμα και γλίστρημα.
Είναι άλλωστε πολύ χαρακτηριστικό ότι κάποια στιγμή, λόγω του καύσωνα και
της απάτητης ασφάλτου, η πίστα άρχισε να βγάζει χαλίκια και κομματάκια
πίσσας στην επιφάνειά της και να γλιστρά απελπιστικά, τα 106 όμως συνέχισαν
απτόητα να γυρνούν, σε πιο αργούς ρυθμούς βέβαια, αλλά χωρίς να χάνουν το
στιλ ή τον προσανατολισμό τους. Αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη για την
ομοιογένεια και το σωστό ζύγισμα ενός αυτοκινήτου και είναι βέβαιο ότι και
οι υπόλοιποι οδηγοί του Ενιαίου το διασκέδασαν όσο κι εμείς.
Ας αφήσουμε όμως το νικητή του αγώνα, Δημήτρη Μιχελακάκη, να μας πει δυο
λόγια για το αυτοκίνητο και την πίστα:
«Το αυτοκίνητο προετοιμάζεται βάσει των προδιαγραφών του γκρουπ Ν, με
μοναδική διαφορά τους υποχρεωτικά ίδιους τροχούς και λάστιχα, καθώς και το
σφραγισμένο εγκέφαλο με το πρόγραμμα της Πεζό Σπορ. Κατά τ? άλλα, στα
3.550.000 που κοστίζει το αυτοκίνητο ειδικά για αγωνιστική χρήση (μια
σημαντική πριμοδότηση από την αντιπροσωπεία), πρέπει κανείς να υπολογίζει
περίπου 1 εκ. ακόμα για τον απαραίτητο εξοπλισμό ασφαλείας και τη βασική
προετοιμασία για αγώνες, ενώ με άλλες 800.000 περίπου, μπορεί κανείς να
φέρει το αυτοκίνητο σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Από εκεί και πέρα, κάθε
αγώνας στην πίστα των Μεγάρων κοστίζει 250.000-350.000 ανάλογα με τις
διαθέσεις σας και φυσικά το αυτοκίνητο έχει κανονικές πινακίδες κυκλοφορίας
και μπορεί κανείς να το χρησιμοποιεί καθημερινά για τις δουλειές του.
Ξεκινώντας από την έκδοση δρόμου, αλλάζουν οι βάσεις του κινητήρα και του
κιβωτίου, τοποθετούνται απλώς αγωνιστικά τακάκια στα φρένα, και φυσικά
αλλάζουν τα αμορτισέρ και τα ελατήρια της ανάρτησης βάσει των κανονισμών
του γκρουπ Ν. Τα λάστιχα που χρησιμοποιούνται είναι αγωνιστικά,
ημιχαραγμένα, διαστάσεων 175-60-14 και είναι ίδια για όλους, ενώ υπάρχουν
και κάποια περιθώρια βελτίωσης του κινητήρα.
Το αυτοκίνητο προετοιμάζεται από το Χρήστο Χριστακίδη, με τη βοήθεια των
αδελφών Μουτζούρη, ενώ σημαντική βοήθεια στις δοκιμές και στον αγώνα μας
προσφέρει ο Μπάμπης Κολιγιάννης της Πρόφλεξ. Η ιπποδύναμη πρέπει να
βρίσκεται λίγο πάνω από τους 110 ίππους και το βάρος κοντά στα 850 κιλά,
ενώ χρησιμοποιείται ρυθμιζόμενη αγωνιστική ανάρτηση της Πρόφλεξ.
Η πίστα είναι έξυπνη σε σχεδιασμό, σε βάζει να σκεφτείς λίγο παραπάνω από
ό,τι χρειαζόταν στην Τρίπολη, το καλύτερο από όλα όμως είναι ότι είναι
κοντά και είναι διαθέσιμη. Ακόμα και όταν δεν έχει αγώνες, μπορείς να πας
με την ησυχία σου κάποια στιγμή και να κάτσεις να ψάξεις κάθε λεπτομέρεια
στις γραμμές, στον τρόπο οδήγησης ή στο αυτοκίνητο».
Εμείς από την πλευρά μας, δεν έχουμε τίποτα παραπάνω να προσθέσουμε πέρα
από τα συγχαρητήριά μας στους γάλλους μηχανικούς που σχεδιάζουν και
κατασκευάζουν τόσο ευχάριστα και ολοκληρωμένα μικρά αυτοκίνητα, αλλά και
στην ελληνική αντιπροσωπεία της Πεζό (που ήταν μάλιστα χορηγός και στον
αγώνα των Μεγάρων) που βοηθά και στηρίζει τους αγώνες Ενιαίου, την
κορυφαία, κατά την άποψη πολλών, μορφή αγώνων πίστας στη χώρα μας._Κ.Λ.